NË MBROJTJE TË KUSHTETUTËS! Liberale, 02. 03. 2020

Të hënën e 2 marsit Presidenti ka ftuar dhe pret të takohet me sovranin në bulevardin “Dëshmorët e Kombit”, për të firmosur ‘Dekretin e parë kundër grushtit të shtetit’, sikurse thotë ai vet. Megjithëse nuk është e qartë për cfarë dekreti konkret flet Presidenti, kërkesa e tij ‘për të lidhur një Beslidhje, për të shpartalluar regjimin e oligarkëve dhe mafiozëve dhe të mafias ndërkombëtare, që ka dhunuar sovranitetin kombëtar!’, duhet vlerësuar dhe respektuar me pjesmarrje! Regjimi fashist i Rilindjes, përtej akuzave me dimensione ndërkombëtare të cilat do presim të na i dëshmoj Presidenti, është fakt i padiskutueshëm dhe nuk mund të tolerohet më.

Fashistizimi i Shqipërisë nisi me veprime të drejtpërdrejta në territor të institucioneve të qeverisjes qëndrore në shkelje të autonomisë lokale, duke gllabëruar cdo funksion të qeverisjes vendore, nga kontrolli i territorit për ndërtime paleje, me leje dhënien ndërtimore, deri te listat e përfituesve nga ndihma sociale dhe programet e strehimit social. Vijoi me pushtimin e qëndrave të qyteteve me projektin e ‘Rilindjes Urbane’ ku duke injoruar nevojat dhe specifikat  lokale u imponua estetika personale e Udhëheqësit, dhe dominimin dhe kontrollin e ‘ngjarjes më të rëndësishme të demokracisë ’ në qytet, sikurse është hartimi i Planeve Territoriale Vendore!

Ekzekutimi i Pushtetit Vendor, në Shqipërinë fashiste vijoi në gusht të 2014-ës me ligjin ‘Për planifikimin e territorit’. Ndërsa, në Shqipërinë komuniste Planet Vendore i miratonte Komiteti Ekzekutiv i Rrethit, në Shqipërinë fashiste këtë pushtet e ka vetëm Këshilli Kombëtar i Territorit, apo thënë thjeshtë Udhëheqësi. Duke qënë se paratë’ për pushtenin vendor i ka në dorë Udhëheqësi, Kryebashkiakët ishin nën kontroll të plotë. Ata që mbeten janë antarët e Këshillit Bashkiak, gjysmat prej të cilëve i emëron vet, kurse gjysmës tjetër ju vuri mbi shpinë Prefektët gjeneralë të Traktatit të Varshavës, të cilët do t’ju ‘verifikojnë vlefshmërinë e vendimeve’. 

Asgjë nga këto nuk na bëri përshtypje, sepse nuk kuptojmë që qeverisja shumë-nivelëshe dhe autonomia e pushtetit vendor, janë bazike për një qeverisje të demokracisë liberale. Pa to, konseguenca logjike është koncetrim i pushtetit politik e ekonomik në pak duar, apo sikurse do ti quanin shkencat politike, oligarki socialiste apo nacional socialiste. Nuk u shqetësuam as kur veprimet qeverisëse dhe ndryshimet e legjislacionit ju kthyen zvogëlimit të lirive të qytetarit.  

Sepse, fashistizimi i Shqipërisë vijoi duke konvertuar në cështje policore, cështjet ndërtimore dhe urbanistike që trajtonte Inspektoriati Ndërtimor Urbanistik. Ai u quajt Inspektoriati Kombëtar i Mbrojtjes së Territorit, thua pritej ndonjë pushtim i huaj, dhe u inkorporua  në Ministrinë e Brendshme. Ku së bashku me policinë e militarizuar, terrorizoi cdo shqiptar që lyente shtëpinë nëpërmjet operacionit urbanistiko- policor dhe e mbështur nga ndërhyrje fashiste në legjislacion.

Sepse rreth pesë vjet më parë, në 1 Shkurt të vitit 2015, hyn në fuqi disa ndryshime në Kodin Civil të Republikës në lidhje me ndëshkimin që ligji i jep individëve që ndërtojnë paleje, sipas të cilave ndërtimi paleje nuk do të dënohet më me gjobë, por me burg. Me një fjalë, në Shqipërinë fashiste të ndërtosh paleje ‘shkon në burg’, në një kohë kur në Shqipërinë komuniste për të njëjtin “krim” mund të dënoheshe ‘me qortim shoqëror ose me gjobë deri në 1.000 lekë’.

Arsyet pse një qytetar i Shqipërisë fashiste do të ndërtonte paleje, janë të shumta dhe i detyron vet qeveria. Disa muaj më parë se të ndryshohej Kodi Civil, për të burgosur njerëzit që ndërtojnë paleje, Këshilli Kombëtar i Territorit vendosi që lejet e ndërtimit, prej atij moment ti jepte Udhëheqësi. Pra, nëse në Shqipërinë komuniste leje ndërtimi mund të merrje edhe te këshilli popullor i lagjes apo fshatit, në Shqipërinë fashiste ose do merrje lejen te Udhëheqësi, ose do shkoje në burg. Më tej, ky funksion u “decentralizua” te Kryebashkiaku i përzgjedhur nga Udhëheqësi, por nën kontrollin e rreptë të një instucioni të qeverisë qëndrore, ndërkohë që vet Ai, mund të japi leje pa ju nënshtruar normave dhe kushtëzimeve që vendos legjislacioni.

Por ajo që i bëri bashkë varrosjen përfundimtare të pushtetit vendor dhe grabitja e sovranitetit të qytetarit, ishte reforma administrative-territoriale. E kemi emëruar këtë qeveri me cilësorin fashiste, por jam i bindur se as fashistëve klasik, nuk do ju shkonte në mëndje të përdornin propogandë decentralizuese dhe forcimi të qytetarit në vendimarrje, për të kryer operacionin më centralizues dhe zhveshësh nga sovraniteti, sikurse ishte reforma adminstrativo-territoriale.

Sigurisht, që për dikë këto veprime qeverisëse, që krijojnë legjislacion të ri apo shtrëngojnë zbatimin e legjislacionit ekzistues, janë një hap përpara në ‘rritjen e nivelit të zbatimit të ligjeve’! Porse për mua është thjeshtë koncentrim i pushtetit politik në vetëm pak duar, dhe po ti shtojmë edhe PPP-të, dhe Korporatën e Investimeve, ku pushteti politik dhe ekonomik bëhen një trup i vetëm dhe në duart e tyre nuk mbajnë më vetëm ligjbërjen, ligjzbatimin, por edhe buxhetin publik të 30 viteve në vijim, pronat publike dhe pronat private në Shqipëri; kthehet nga një oligarki e përkohshme, sikurse shpresonim këto vite, në një oligarki të konsoliduar fashiste. 

Për dikë tjetër ka më shumë hapsira ku qeveria ka shkelur Kushtetutën, por për mua mjaftojnë këto që rendita. Prandaj unë do jem sot në manifestimin e Presidentit, do isha edhe 5 vjet më parë nëse dikush do ta kishte thërritur. Sepse Kushtetuta është e vetmja gjë që na mban bashkë dhe të lirë, në të kundërt, cdo njëri është: një individ që duhet të veprojë i vetëm për të mbrojtur dinjitetin, jetën dhe pronën; ose një skllav i një grushti oligarkësh, sikurse duket se jemi kthyer.